понедельник, 24 октября 2011 г.

ՄԱՍ 3. Սուրբ Ղազարի վտանգավոր հարսանիքը

Առավոտյան արթնացա շատ բարձր տրամադրությամբ. բոլորովին կորցրելէի հույսս, թե քույրս երբևէ կամուսնանա: Ինչևէ, նա ամուսնանում էր, և ես մեծ ախորժակ պահեցի` համոզված, որ այսօր մի լավ կերուխում կանեմ, ամենակարևորը` հայավարի: Հա, հիշեցի, որ նախորդ օրը քույրս վարսավիրանոց էր գնացել և այլանդակել մազերը վերջին ռոք աստղի նման, բայց նա թերևս վերջին անգամ տեղի տվեց մեր հորդորներին և փոխեց սանրվածքը` ընտրելով ավելի քրիստոնեական ու առաքինի դիմա և մազահարդարում:
Բաբաբաբամ: Հարսանիքը տեղի է ունենում Սուրբ Ղազար կղզում, Մխիթարյան միաբանության սուրբ օջախում, այս մի բանը մենք լավ գիտենք: Նորապսակներից առաջ մատանիները տեղ հասցնելոսւ կարևոր պարտականությունը հանձնված էր իմ տղային և իր տարիքի մի փոքրիկ աղջկա: Պարզվեց` սկուտեղները տեղ հասցնելու համար նախօրոք պարապել էր պետք. ես սկսեցի ավելի ու ավելի նյարդայնանալ այն պահից, երբ տղաս ցեցի նման անընդհատ շուռումուռ էր գալիս և մատանիները սկուտեղի այս ծայրից աղմուկով այն ծայրն էին գլորվում:

среда, 19 октября 2011 г.

ՄԱՍ 2. Ոտաբոբիկ վերադարձ հյուրանոց

Առաջին գիշերը, քնելով իտալական անամպ երկնքի տակ, փորձում էի վերհիշել իմացած և չիմացած անգլերեն բառերս, որոնք կապված էին ուտելիքի և առնելիքի հետ` բրեդ, բաթը, միլք, քոֆի և այլն: Բայց այնքան էլ շատ բան չհասցրի հիշեմ, մի լավ քնեցի և առավոտյան վեր կացա: Քանի որ հյուրանոցում նախաճաշ էին տալիս, իջանք նախասրահ: Բայց պետք էր մտածել նաև ճաշի, ընթրիքի և 12-ից հետո սկսվող հայկական մի այլ ճաշի մասին, որ կարելի է կոչել կեսգիշերային տարօրինակ սով:  Այդ իսկ բնական պատճառով մենք հայավարի հավաքեցինք ճոխ նախաճաշի սեղանից մնացած թարմ և ախորժելի  ուտելիքները, ինչ ուզում են, թող մտածեն, մեզ էստեղ ով է ճանաչողը...

понедельник, 17 октября 2011 г.

Անհավանական պատմություն կամ հայկական հարսանիք Իտալիայում

Այս պատմության հեղինակը Մարիամն է, ով վերջերս երկար ու տանջալից փորձանքներից հետո հայտնվեց Իտալիայում` մասնակցելու իր քրոջ հարսանիքին: Պատմությունը որոշակի փոփոխություններով ներկայացնում ենք ձեր ուշադրությանը: 


Մաս 1ին: Վայրէջք Մարկո-Պոլո օդանավակայանում
ՈՒղիղ չվերթով մենք վայրէջք կատարեցինք Վենետիկում, ուր մեզ էին սպասում ապագա նորապսակները: Ճիշտ են ասում, որ երբ մարդ սոված  է լինում, կամ այլ բնական պահանջներ է ունենում, աչքին ոչ մի բան չի երևում: Բայց դե հո զոռբա չենք, որ միանգամից մեր պահանջները լուծենք: Նախ պետք էր հանդիպել խնամիներին, ովքեր մեզ էին սպասում հյուրանոցում: Հյուրանոց հասնելն էլ էնպես չի, որ ձեռքով մարշրուտկա կանգնեցնես, մի կես ժամից տեղ հասնես և իսկապես ուրախանաս, որ տեղ ես հասել, կարող ես պրոպկայից հետո շունչ քաշել:
      Պարզեցինք, որ Վենետիկը կազմված է երկու մասից` սովորական Վենետիկ և բուն Վենետիկ, որը մենք տեսել ենք նկարներով` շենքերը ջրի տակ, նավակներն այս ուայն կողմ ցրված(միշտ էլ ինքներս մեզ հարց ենք տվել` այ մարդ, բա էս ոնց են անում, էս ոնց սիրտները չի կանգնում, էս ոնց օստեոխոնդրոզ չեն ընկնում և այլն):

вторник, 20 сентября 2011 г.

ԱՌԱՋԻՆ ԱՆԳԱՄ. ԲԵՐԴ ԱՐՋՈՒԿԻ ՄԱՍԻՆ ՊԱՏՄՈՂ ՄՈՒԼՏՖԻԼՄԸ ՇՈՒՏՈՎ ԷԿՐԱՆԻՆ

<<Մոսկվա>> կինոթատրոնում հանգրվանած <<ՌեԱնիմանիա>> փառատոնի շրջանակներում վերջերս ցուցադրվեց  Բերդի արջուկների մասին պատմող մուլտֆիլմի նախերգանքը: Մուլտֆիլմը պատմում է Բերդում ապրող արջուկների մասին, ովքեր պայքարում են մայր բնությունն աղտոտող կերպարների դեմ: Այս փուլում ընտրված են արդեն կերպարները << կենդանացնող>> ձայները` Արչո- Արսեն Գրիգորյան, Արշո- Իրինա Դանիելյան, Ագռավ- Վիգեն Ստեփանյան, բզեզ-Արամո, թիթեռ- Իրինա Դանիելյան:

среда, 10 августа 2011 г.

Սպասված այցելություններ Բերդում

ԲԿՌԿ Հիմնադրամն ստեղծագործական եռուզեռի մեջ է` ձեռագործ արջուկներ, հանդիպումներ, քննարկումներ, նախագծեր, որոնք մի տեսակ համահունչ չեն աշխարհից կտրված, խաղաղ այս անկյունում: Այս անգամ մեզ հյուր էին եկել քույր Հաննան, ում բոլորը շատ լավ ճանաչում են Բերդում, և <<Արարատ>> ֆիլմից բոլորին ցնցած Արսինե Խանջյանը...

четверг, 21 июля 2011 г.

Ղարաբաղը մերն է...

Ես կիսով չափ ղարաբաղցի եմ. այն ամենը, ինչ պտտվում է Ղարաբաղի շուրջը, ինձ էլ է հետաքրքրում` որպես հայի ու մարդու իրավունքների ջատագովի: Երբեք ինձ ազգայնամոլ չեմ համարել, ադրբեջանական ագրեսիային էլ չափավոր եմ վերաբերել` հաշվի առնելով մարդկային, ազգային կերպերի բազմազանությունը: Բայց այն, ինչ ինձ հունից հանեց, ստիպեց ուրիշ աչքերով նայել այն բոլոր իրադարձություններին, որոնք պտտվում են Արցախի շուրջ. անգամ Ղարաբաղ անունն ինձ համար օտարացավ` իր ադրբեջանական բացատրության պատճառով, որին նոր չեմ ծանոթ(ղարա-սև, բաղ-այգի, դառնում է Սև այգի, ինչպիսի ապուշություն)...

четверг, 30 июня 2011 г.

ԲԿՌԿ հիմնադրամը ողջունում է ...

ՈՒրախ եմ ձեզ տեղեկացնել, որ երկար ջանքերի շնորհիվ արդեն գործում է ԲԿՌԿ հիմնադրամը, ավելի պարզ ու մատչելի` Բերդի կանանց ռեսուրս կենտրոն հիմնադրամը, որի նպատակն է ինչ-որ ձևով օգնել այս տարածաշրջանի կանանց` նրանց կրթելու, զբաղվածության խնդիրը լուծելու , ակտիվացնելու գործում:  Հիմնադրամն ստեղծվել է ԱՄՆ Խաղաղության Կորպուսի կամավորների և Հայաստանում Ֆինլանդիայի և Նորվեգիայի հյուպատոս Թիմոթի Սթրեյթի աջակցությամբ: Այսօր հիմնադրամը "Հայրենի ձեռագործներ" ծրագրի շրջանակներում համախմբում է գործազուրկ կանանց, ովքեր ներդնում են իրենց հմտություններն ու շնորհքը` մոտ ապագայում ցուցահանդեսին ներկայանալու, իրենց գործերով ֆինանսական որոշակի աջակցություն ստանալու ակնկալիքով: 

понедельник, 16 мая 2011 г.

Մայիս, պարտությունների ամիս

Լուսանակարները`eurovision.tv -ի
Ոչ մի տարի չի եղել այնպես, որ Եվրատեսիլն ինձ ընդհանրապես չհետաքրքրի: Այդ հարցում միայն ես չեմ անտարբեր, դա այդպես է: Անտարբերության համար կան լուրջ պատճառներ, որոնք ստիպեցին հիասթափվել հայ պատվիրակից էլ, <<Եվրատեսիլ>> կոչվածից էլ...



среда, 6 апреля 2011 г.

Փոքր ուրախություն փոքրիկներին-2

          Այս անգամ հյուրընկալել էինք(<<Բերդ Այ Թի>> հ/կ) Բերդի թիվ 2 մանկապարտեզում երեխաներին մուլտֆիլմ ցուցադրելու նպատակով, էլի կամավորության սկզբունքով: Հետաքրիր էր տեսնել նրանց դեմքի արտահայտությունը, երբ փոքր նեթբուքի ու պրոյեկտորի միջոցով մուլտֆիլմի առաջին կադրերը երևացին կախովի էկրանին...

понедельник, 4 апреля 2011 г.

ՏԱՇԻՐՅԱՆ ԽՐՈՆԻԿԱ

 Երեկ վերջապես ավարտվեց Տաշիր-2011 մրցանակաբաշխությունը. այլևս առիթ չեմ ունենա մեկ ժամվա ընթացքում հարյուր անգամ ունկնդրել մրցանակաբաշխության գովազդը, որն ինձ ստիպեց նախօրոք հոգնել մրցանակաբաշխությունից էլ, դերակատարներից էլ... 

среда, 30 марта 2011 г.

пятница, 11 марта 2011 г.

Ասք սկսնակ լրագրողների մասին

Ինչպես ասում են` վատ չէ, գործս շարունակողներ կան... Մի շատ չարչրկված ծրագրի արդյունքում լրագրության դասընթաց ենք անցկացնում, մասնակիցներն էլ` Բերդի պետական քոլեջում սովորող ուսանողներն են: Փաստորեն իմ մասնագիտությունն ինչ-որ տեղ սկսեց լույս տալ, հա, հա, հետաքրքիր նյութեր են գրում, առաջին անգամվա համար վատ չէ...

вторник, 8 февраля 2011 г.

Շամշադինյան անուններ հին հեռախոսագրքից` հատուկ Մարիամի համար...

           Տեսնելով, որ ոգևորությունն աճում է  հատկապես երիտասարդ սերնդի մոտ ունիկալ աձնանուններ կարդալու, գուցե իրենց ապագա երեխաներին այդ անուններով կնքելու գործում, ես որոշեցի ևս մեկ անգամ անդրադառնալ իմ կողմից ընտրված ունիկալ անուններին, ավելի ճիշտ` թարմացնել նախկին ցուցակս:
Կարծում եմ, այս անգամ անվան ընտրության հնարավորություններն ավելի մեծ են ու բազմազան...

Բելերֆոն                    Իլիկո                      Պլատոն          Բլյուխեր
Մուքել                         Եղին                      Բաբելոն          Մամֆրիկ  
Աքսորիկ                     Հաջիքյարամ         Մահմուդ
Իլիփխան                    Ասկյար                 Յավրի
Ղահրաման                Հենզել                   Շամիր
Փրիդոն                        Կրոկին                  Ակտիվ

вторник, 1 февраля 2011 г.

Լավ տրամադրվածություն` լավագույնս տարին սկսելու համար

12-հարկանի նավը, որտեղ կարող է տեղավորվել ամբողջ Բերդի բնակչությունը
  Ամանորյա եռուզեռն ավարտված է, տոնական արձակուրդը ևս, չնայած ամանորյա լարվածությունը թույլ չտվեց կարգին զգալ հանգստյան օրերի համը: Նախորդ նյութերիցս մեկում անդրադարձել եմ իմ  քրոջը` Անուշին, ում ուղարկած նկարներն էլ ինձ հանեցին իմ ձմեռային թմբիրից: Բանն այն է, որ նա մեկնել էր ձմեռային ճանապարհորդության աշխարհի ամենագեղեցիկ վայրերից մի քանիսը` Հռոմ, Վենետիկ, Բարսելոնա, Պալերմո, Կորսիկա, Ջենովա, Մարսել, Պալմա դե Մայորկա... Ոչինչ չունեմ ասելու, պարզապես մաղթում եմ, որ բոլորն էլ լավատեսությամբ լցվեն այնպես, ինչպես ես ու իմ կոլեգաները...